Kup pan owcę

Proszę sobie wyobrazić taką oto scenę. Miejscem akcji niech będzie ponad milionowe miasto, niegdysiejsza stolica. Trochę jak nasz Kraków, chociaż to akurat miasto - Marakesz - jest zdecydowanie bardziej egzotyczne. W centrum tego miasta znajduje się słynny i znany na całym świecie plac, otoczony sklepikami, straganami, butikami. Ciągnąc dalej analogię, coś jak krakowski rynek.

I wśród tych sklepików, wśród budek z sokami, wśród drobnych kafejek, stary Berber przychodzi sprzedać jagnię.

Nie wiadomo, czy bardziej uderza egzotyka - że to się dzieje w ogromnym mieście - czy swojskość, że owca. Wiem w każdym razie, że czar zadziałał na wszystkich. I na przyjezdnych, i na miejscowych, którzy zbiegli się obserwować dobijanie targu. Owieczka znalazła się w centrum zainteresowania, przebijając nawet takie atrakcje jak tresowane małpy czy zaklinane i kołyszące się w takt muzyki gnawa jadowite kobry.

Targowanie się trwało długo. Jagniątko musiało przecież przejść pełen zestaw badań. Oglądano zęby, kopytka. Uważnie patrzono też w oczy, bo częstą praktyką jest tutaj podawanie chorym zwierzętom narkotyku, aby je na chwilę pobudzić. Przyprowadzono też owcę-mamę, żeby udowodnić, że małe pochodzi "z dobrej rodziny".

Scena sprzedawania jagniątka w obecności jego mamy skojarzyła mi się z wcale nie tak dawnymi czasami, kiedy na skraju Jamaa el Fna, a właściwie na łączącym się z nim ukrytym placyku odbywał się targ niewolników i w ten sam sposób sprzedawało się ludzi. Mało kto zdaje sobie sprawę, że to właśnie Arabowie z północy zapoczątkowali eksploatację "zasobów ludzkich" Czarnego Lądu - europejskie mocarstwa kolonialne jedynie podchwyciły pomysł. Na szczęście dziś to już przeszłość i na Jamaa el Fna ludźmi się nie handluje.

Teraz handluje się nimi nieco dalej na południu, w trudniej dostępnych dla Europejczyków miasteczkach.